Onze reis naar Boston

Zaterdag 25 Juli zijn we door Jurgen, onze buurman weggebracht naar
Schiphol. In ons land was code rood, dus jullie begrijpen dat Mieke erg uitkeek naar de vlucht. Er waren al 30 KLM vluchten geannuleerd, maar onze vlucht naar IJsland stond gewoon gepland. De controles op Schiphol vielen erg mee. Mieke had iets ingenomen voor de vlucht om iets rustiger te worden. We zouden om 13.55 vliegen, we konden iets later dan gepland boarden. Eenmaal aan boord ging dat toestel echt niet. We hebben ruim twee en een half uur in dat vliegtuig zitten wachten, we waren nummer 28 in een lange rij tussengeschoven vluchten die verlaat waren. We waren bang dat we de volgende vlucht in IJsland naar Boston niet zouden halen. We hadden daar bijna twee uur voor om over te stappen. Lisette had al een berichtje gekregen dat ze anders maar naar het hotel in Boston moest gaan en dat we dan later zouden komen. Na drie uur vertraging stegen we op, dat ging goed hoor en we hadden een rustige vlucht naar Reykjavik. Vlak voor het landen hoorden we dat vlucht 633 naar Boston zou wachten, alleen hadden wij 631. Wisten we nog niks. In Reykjavik gingen we van boord, en daar hoorden we pas dat het vluchtnummer veranderd was, dus we konden mee! We konden heel even appen naar Lisette dat we toch kwamen en toen gingen we weer vliegen, dus Lisette wist niks van een ander vluchtnummer. 4 uur en drie kwartier later, na een rustige vlucht , landen we in Boston. Maar toen waren we er nog niet, toen kregen we een hele poppenkast aan maatregelen voordat je Amerika in mocht, paspoort scan , vingerafdrukken, foto's, daar een afdruk van. Met die papieren in een lange rij wachten voor een beambte die weer vingerafdrukken en foto's nam en stempels weggaf. Daarna door , koffers halen en weer in een rij mensen om al die papieren weer af te geven. In plaats van half zeven plaatselijke tijd, kwamen we nu rond negen uur naar buiten, en daar was Lisette!!! Eindelijk weer met zijn vieren ze had heel lief muffins meegenomen en water. Toen in bus 33 naar de autoverhuur.
Moe van alles haalden we de auto op, hadden het idee dat we daar nogmaals vreselijk veel geld moesten betalen. Op naar het hotel, vriendelijke mensen, snel koffers op kamer laten brengen en gaan eten bij de cheesecakefactory, burgers en pizza en iets met kip. We leren van Lisette dat water van de tap overal gratis is bij het eten en brood ook, tja we blijven Hollanders!!
Daarna naar het hotel en eindelijk slapen......